در جریان یادگیری زبان خارجی یکی از راهبردهایی که می تواند به زبان آموز کمک کند تا پایه های زبان خود را محکم تر سازد، راهبرد خود سازمان دهی است که در دسته راهبردهای فراشناختی جای می گیرد. زبان آموز به کمک این راهبردها می تواند اهداف و فعالیت های خود را کنترل و سازمان دهی کند.فعالیت هایی که زبان آموز به کمک راهبرد خودسازمان دهی انجام می دهد شامل تمام اموری می باشد که وی در خارج از محیط یادگیری خود، با هدف یادگیری بیشتر و غنا بخشیدن به آن انجام می دهد.با وجود اینکه این راهبرد کم و بیش نزد تمام زبان آموزان وجود دارد، به نظر می رسد در میان زبان آموزان سطح پیشرفته رایج تر است. این امر به این دلیل است که هر چه زبان آموز در سطح پیشرفته تری باشد، کمتر به مدرس و محیط یادگیری خود وابسته است. در نتیجه به سرعت به این نتیجه می رسد که «کنش یادگیری متعلق به فردی است که می آموزد». به این ترتیب بیش از پیش به یک برنامه فردی خارج از کلاس احساس نیاز می کند. سپس این برنامه ریزی را با ابزاری که یادگیری وی را تسهیل می کنند و در دسترس می باشند به انجام می رسانند.بر اساس این جستار دانشجویان ایرانی مقطع کارشناسی ارشد آموزش فرانسه از میزان بالایی از خودسازمان دهی برخوردارند که این امر متناسب با سطح آنها در زبان خارجی می باشد. این مهم بیانگر آن است که جهت دست یابی به چنین سطحی در زبان خارجی، این میزان از خودسازمان دهی جهت رشد مهارت های زبانی و ارتباطی ضروریست.لطفا برای مشاهده متن کامل انگلیسی اینجا را کلیک کنید.